Jerzy Tawłowicz: Pora nieodpowiednia

Jerzy Tawłowicz: Pora nieodpowiednia

Cykl: Blogowa czytelnia literacka

Dzisiaj ponownie zapraszam do Blogowej czytelni literackiej razem z panią Anną Tawłowicz i Małgorzatą Hrycaj, dzięki którym mogę prezentować kolejny wiersz Jerzego Tawłowicza. Zachęcam do lektury utworu pod tytułem Pora nieodpowiednia. Choć jest pełnia lata, a nawet zbliża się coraz większymi krokami jesień, to na chwilę zatrzymamy się przy wiośnie. To moment odrodzenia natury, ale również może symbolizować nowy początek w naszym życiu, jakąś zmianę…, choć czas, w którym przychodzi nie zawsze wydaje się odpowiedni. Ale co to jest odpowiedni czas? Czasem czekając na niego, możemy przegapić rozkwit czegoś ważnego… A teraz czas na utwór poety oraz refleksję – myślę, że odpowiedni.

Pora nieodpowiednia

zasadniczo wiosna

pora nieodpowiednia

logika w kąt za pajęczynę

nie wymieciesz do końca

ale

nie proszona przy czasie

w oczy nie lezie

palcem nie wygraża

trzeźwy osąd dawno nietrzeźwy

pyłem srebrnym pełni czerwcowej

liśćmi obrośniesz

sianem ci się w głowie zamąci

zawiruje

łubin pod oknem

bajki do snu mruczy

w samo południe

opuszkiem palców

w korzeniach

tętno soków

albo ci pod korą

serce trzepocze

zatumaniony

łąki śnisz rozśpiewane

na Anioł Pański

warkocze dziewczyn

deszcze niebem ciepłe

i tylko czasem

w myślach rozliczasz

zasadniczo wiosna

trele morele………………..

Jerzy Tawłowicz (1952 – 2012) – zakopiański poeta, fotografik, literat, artysta plastyk, muzyk, bard, aktor. Przewodnik tatrzański i członek Europejskiego Stowarzyszenia Przewodników Górskich (UMLA). Działacz społeczny i kulturalny, m. in. PTTK, Koła Przewodników Tatrzańskich, Związku Literatów Polskich, Speleoklubu Tatrzańskiego, Związku Podhalan, sędzia narciarski Polskiego Związku Narciarskiego. Autor licznych artykułów, felietonów, fraszek, tekstów poetyckich drukowanych w wielu periodykach, m.in. Podtatrzu (debiut), Dzienniku Polskim, Tygodniku Podhalańskim, Halach i Dziedzinach. Organizator spotkań literackich i wieczorków poetyckich połączonych z muzyką. Nagradzany w licznych konkursach literackich, juror wielu konkursów poetyckich. Zaangażowany w działalność i twórczość grupy teatralnej Scena A2 w Zakopanem, która obecnie nosi jego imię. Uhonorowany tytułem Zasłużony dla kultury podhalańskiej (2002). Autor zbiorów poetyckich: Anielskie pieśni w trawie (1995), Oswajanie żywiołów (1998), Szlifowanie garbu (2003), Serce z widokiem na Giewont (2011), Klucze w niepamięci (2013), Wiersze z zapamięci (2018) oraz zbioru wywiadów Przewodnicy Tatrzańscy (2014).