27 czerwca 2022 Autor Edyta Edis Anonima Rauhut 0

Powiedz, poeto

Spread the love

Powiedz, poeto

Cykl: Śpiewnik sówki

 

Powiedz, poeto

 

I. W tym wierszu pierwszym

tylko sam na sam

słodyczy nie było

ani za mało,

ani za dużo,

więc tak nie szeleściły

gesty przy wypakowywaniu

kolorowych myśli z papierków,

choć za łóżko wpadały.

 

Ref. Powiedz, poeto

który chochlik zjada

wers z twojego serca,

taki, co jest tylko nasz.

Gryzie go, choć jego smak

zmienny, bo słowa z bólu się zwijają.

Kiedy się wykrwawią powiedz, poeto.

 

II. Rytmika wiersza

w próżni zamarła,

nie chce happy endu.

Kopie sobie grób

bez żalu smutek,

a radość poszła z torbami,

tylko papierki po słodyczach

marzą za łóżkiem o wspominkach.

Czas i tak serce leczy.

 

Ref. Powiedz, poeto

który chochlik zjada

wers z twojego serca,

taki, co jest tylko nasz.

Gryzie go, choć jego smak

zmienny, bo słowa z bólu się zwijają.

Kiedy się wykrwawią powiedz, poeto.

 

25.06.2022