
Zbuntowana Julka
Zbuntowana Julka
Cykl: Śpiewnik sówki
Zbuntowana Julka
Ile razy pogrążasz się w tej lekturze,
tyle razy od nowa przezywam pętlę.
Żyję, buntuję się, kocham
i wciąż tak samo umieram,
jak napisało uparte pióro.
Ref. W grobowcu pierwszej miłości leżę,
słabo cię znając, Romeo.
Czy aż tak dużo znaczyło
dla ciebie, Szekspirze niedorosłe
kocham?
Choć na balkonie mam ochotę zawołać
Romeo! Ty znowu tutaj?!, pętli przerwać
nie sposób. Znając już przyszłość,
Romeo! Czemuż ty jesteś…
recytuję uparte bazgroły.
Ref. W grobowcu pierwszej miłości leżę,
słabo cię znając, Romeo.
Czy aż tak dużo znaczyło
dla ciebie, Szekspirze niedorosłe
kocham?
Szekspirze, twoje pióro jest uparte
po twój grób i jeszcze dłużej. Mną steruje
jak marionetką, lecz sznurki
zerwę. Za pióro kobiety
chwycą. Świat nie skończy się miłością!
Ref. W grobowcu pierwszej miłości leżę,
słabo cię znając, Romeo.
Czy aż tak dużo znaczyło
dla ciebie, Szekspirze niedorosłe
kocham?
Napiszę nowy dramat, ułożę życie,
dorosnę. Złamię dzisiaj pióro uparte.
Szkoda mi jedynie uczniów,
co mogą złapać kilka dwój,
lecz na każdej wojnie są ofiary.
Ref. W grobowcu pierwszej miłości leżę,
słabo cię znając, Romeo.
Czy aż tak dużo znaczyło
dla ciebie, Szekspirze niedorosłe
kocham?
21.04.2022