4 grudnia 2021 Autor Edyta Edis Anonima Rauhut 0

Zapowiedź recenzencka: wersy z pamięci

Spread the love

Zapowiedź recenzencka: wersy z pamięci

Cykl: Blogowe spotkania literackie

Dzisiaj mam dla Was zapowiedź recenzencką – wkrótce na blogu ukaże się tekst na temat jednego ze zbiorów wierszy artysty i literata, Jerzego Tawłowicza. Za publikację książkową dziękuję Annie Tawłowicz i Małgorzacie Hrycaj. Książka nosi tytuł Wiersze z zapamięci i została wydana w 2018 roku dzięki MIKA-Studio i Technopomiar Sp. z o. o.  Ten zbiór wierszy stanowi trzecią z kolei publikację wydaną po śmierci poety. Utwory w nim zawarte wcześniej nie były we większości publikowane. Jak możemy przeczytać (…) Są wśród nich wiersze o bardzo osobistym charakterze – filozoficzne, bardzo emocjonalne i melancholijne, podejmujące temat przemijania i śmierci. (…).

Po raz pierwszy z twórczością Jerzego Tawłowicza spotkałam się w sposób bliższy, gdy koleżanka po piórze ze szczecińskiego oddziału Związku Literatów Polskich, Małgorzata Hrycaj zaproponowała jego utwór do akcji Twórcza Iskra Nadziei, którą organizowałam razem z siostrą, Adrianną Rauhut na początku pandemii. Zgodziłam się i tego nie żałuję – cieszę się, że mogłam poznać próbkę jego twórczości. Został wtedy opublikowany wiersz Gramy w tym teatrze. Tym bardziej ucieszyłam się, gdy zaproponowano mi podarowanie tego zbioru utworów poetyckich.

Jerzy Tawłowicz żył w latach 1952-2012. Był zakopiańskim poetą, fotografikiem, literatem, artystą plastykiem, muzykiem, bardem, aktorem, przewodnikiem turystycznym, członkiem Europejskiego Stowarzyszenia Przewodników Górskich (UMLA), działaczem społecznym i kulturalnym. Autor licznych artykułów, felietonów, fraszek, tekstów poetyckich drukowanych w wielu periodykach, m.in. Podtatrzu (debiut), Dzienniku Polskim, Tygodniku Podhalańskim, Halach i Dziedzinach. Organizował spotkania literackie oraz wieczorki poetyckie połączone z muzyką. Nagradzano go w konkursach, ale był także jurorem w wielu tego typu inicjatywach. Angażował się w działalność i twórczość grupy teatralnej Scena A2, która obecnie nosi jego imię. Autor zbiorów poetyckich: Anielskie pieśni w trawie (1995), Oswajanie żywiołów (1998), Szlifowanie garbu (2003), Serce z widokiem na Giewont (2011), Klucze w niepamięci (2013), Wiersze z zapamięci (2018) oraz zbioru wywiadów Przewodnicy Tatrzańscy (2014).

W tym zbiorze znajduje się nie tylko poezja, również proza na deser. Pod koniec niedługiego wstępu możemy przeczytać, że Tam, gdzie to było możliwe (…) została uchwycona koncepcja tomików przygotowanych przez Autora za życia (…). Wkrótce opowiem o wrażeniach po lekturze całości, a tymczasem pamiętajmy o tym wszechstronnym poecie, artyście, literacie, przewodniku i działaczu społeczno-kulturalnym.