
Joanna Słodyczka: katharsis
Joanna Słodyczka: katharsis
Cykl: Blogowa czytelnia literacka
Po dłuższej przerwie zapraszam ponownie do Blogowej czytelni literackiej razem z poetką z Raby Wyżnej, Joanną Słodyczką, która zgodziła się zaprezentować wiersz pod tytułem katharsis. Z pewnością każdy z Was zna pojęcie oczyszczenia poprzez sztukę. Czy to przyniesie nam lektura tego utworu lirycznego? Z pewnością wersy te dotykają istoty życia, którym włada wiele uczuć, myśli i emocji, czyli liczne żywioły. Jednak życie, to też piękno natury, otaczającego nas świata oraz drugiego człowieka. Poetka zabiera czytelnika w świat nakreślony delikatnie z finezją. Zapraszam do lektury.
katharsis
piasek
nie nie piasek
aksamitny pył
przesuwający się tak pieszczotliwie
po skórze dłoni
znowu czuję?
miękki mrok nade mną
spowiadam się gwiazdom
i wam otwarte przestrzenie
moja wina
nie dochowałam wierności swobodzie
pozwoliłam sobie na trywialny romans
z przyziemnością
moja wina
przeto błagam: taniec płomieni
chiński sopran współbrzmiący z ciszą
noc
przebaczcie
Joanna Słodyczka – urodziła się, mieszka i pracuje w Rabie Wyżnej jako szefowa Gminnej Biblioteki Publicznej. Z zamiłowania regionalistka, dlatego obok wierszy pisanych językiem literackim pisze w gwarze Niżnego Podhala. W dorobku trzy tomiki – debiutancki Iskierki (1999), W malinioku (2000), Klucz do pamięci (2016). Wiersze w kilku antologiach (m. in. W gwiazdozbiorze jesieni 2000, A Duch wieje kędy chce 2002, Krzyż drzewo kwitnące 2002, Antologia poetów polskich – edycja 2016 i 2017, Našlapovani v podzimnim listi) oraz w gazetach i czasopismach : w Poezji dzisiaj, Gazecie kulturalnej, LiryDramie, Gazecie Krakowskiej, Dzienniku Polskim, krakowskim Mateczniku, Głosie Janowa i Tygodniku Podhalańskim. Laureatka kilku konkursów poetyckich. Honorowy członek Janowskiego Klubu Literackiego, związana z nieformalną podhalańską grupą poetów.