
Mateusz Prygoń: Słowa zabijają
Mateusz Prygoń: Słowa zabijają
Cykl: Blogowa czytelnia literacka
Dzisiaj po dłuższej przerwie ponownie zapraszam do Blogowej czytelni literackiej razem z Mateuszem Prygoniem. Do tej pory mieliśmy okazję poznawać jego twórczość prozatorską. Teraz przyszedł czas na poezję. Autor zgodził się zaprezentować wiersz Słowa zabijają. Choć już sam tytuł nie napawa optymizmem, to moim zdaniem cały utwór jest niezwykle ważny w wymiarze nie tylko kulturowym, ale też społecznym. Często nie zdajemy sobie sprawy z wagi słów, które wypowiadamy. One potrafią budować, utrwalać i burzyć, dawać szczęście i wyrządzać krzywdę. Nie da się ukryć, że wiersz Mateusza Prygonia sięga głębiej. Też rozwijamy coraz powszechniejszą znieczulicę. A jak w tym wypadku być czułym na wypowiadane myśli i uczucia? A Wy, jak odbieracie tekst autora? Zapraszam do lektury i refleksji.
Słowa zabijają
Co znaczą słowa
W głuchym świecie
Języków poplątanych
Jak huk autostrad
Myśli mijają się bezwiednie
Pędząc przed siebie
W szaleńczym wyścigu
Słów bez znaczenia
Wyprzedzających rozum
Niekiedy zderzają się z rzeczywistością
Twardą jak stal
Pozostawiając niewysłowione cierpienie
Jedyną pozostałość bytu
W ślepym na prawdę świecie
Słowa nie znaczą nic
Słowa puste znaczą nicość
Mateusz Prygoń – absolwent wydziału jazzu i muzyki rozrywkowej w Katowicach i Zielonej Górze, w klasie saksofonu i fletu, oraz wydziału Edukacji Artystycznej w Szczecinie. Obecnie muzyk Orkiestry Wojskowej w Szczecinie i Big Bandu Filharmonii Szczecińskiej, oraz lider swojego kwartetu. Koncertował z gwiazdami sceny polskiej i zagranicznej. Pasję muzyczną zawsze dzielił, choć w mniejszym stopniu, z twórczością literacką, pisząc prozę, poezję oraz teksty piosenek. Wielbiciel twórczości Bruno Schulza. Wolne chwile poświęca na sport, czytanie (również komiksów), apologetykę oraz gry komputerowe.