
Jerzy Tawłowicz: Gwiezdne jezioro
Cykl: Blogowa czytelnia literacka
Po krótkiej przerwie zapraszam ponownie do Blogowej czytelni literackiej. Dzięki pani Annie Tawłowicz i Małgorzacie Hrycaj mogę po raz kolejny zaprezentować twórczość poety, Jerzego Tawłowicza. Zachęcam do lektury utworu Gwiezdne jezioro, który zabierze nas na łono natury i w góry. Są jeszcze wakacje, więc taka wycieczka jest nawet wskazana. To też podróż w głąb siebie. Gwiazdy, które są tak obecne w wierszu autora mogą nasuwać na myśl życzenia, pragnienia… w końcu, gdy spada gwiazda, myślimy życzenie. Podobno wtedy się spełniają. Gwiazdy, to też piękno nocnego nieba, piękno, które już za nami, ulotne, bo przecież te – wydające się drobne – ciała niebieskie zgasły. Doceniajmy piękno w swej dobroci, póki go doświadczamy. Ono odbija się w naszych oczach. Życzę miłej i pełnej refleksji lektury.
Gwiezdne jezioro
jezioro
w środku dnia
gwiazd pełne….
uśmiech nad brzegiem
w plecak pakuję na drogę
tylko nam do szczęścia
góry wysokiej
tylko ścieżki skalnej trzeba…
gdzieś tam wysoko kozłowiec
złotem południa świeci
a tu
nad stawem
oczy twoje w środku dnia
gwiazd pełne…
Jerzy Tawłowicz (1952 – 2012) – zakopiański poeta, fotografik, literat, artysta plastyk, muzyk, bard, aktor. Przewodnik tatrzański i członek Europejskiego Stowarzyszenia Przewodników Górskich (UMLA). Działacz społeczny i kulturalny, m. in. PTTK, Koła Przewodników Tatrzańskich, Związku Literatów Polskich, Speleoklubu Tatrzańskiego, Związku Podhalan, sędzia narciarski Polskiego Związku Narciarskiego. Autor licznych artykułów, felietonów, fraszek, tekstów poetyckich drukowanych w wielu periodykach, m.in. Podtatrzu (debiut), Dzienniku Polskim, Tygodniku Podhalańskim, Halach i Dziedzinach. Organizator spotkań literackich i wieczorków poetyckich połączonych z muzyką. Nagradzany w licznych konkursach literackich, juror wielu konkursów poetyckich. Zaangażowany w działalność i twórczość grupy teatralnej Scena A2 w Zakopanem, która obecnie nosi jego imię. Uhonorowany tytułem Zasłużony dla kultury podhalańskiej (2002). Autor zbiorów poetyckich: Anielskie pieśni w trawie (1995), Oswajanie żywiołów (1998), Szlifowanie garbu (2003), Serce z widokiem na Giewont (2011), Klucze w niepamięci (2013), Wiersze z zapamięci (2018) oraz zbioru wywiadów Przewodnicy Tatrzańscy (2014).
O autorze
Szczecinianka, blogerka, wierszokletka, dziennikarka, członkini Związku Literatów Polskich Oddziału w Szczecinie. Jej dziennikarski debiut miał miejsce w grudniu 2009 roku na łamach bezpłatnego kwartalnika fantastyczno-kryminalnego „Qfant” – ukazał się wtedy wywiad z pisarzem, Stefanem Dardą. W 2010 roku została wyróżniona w konkursie dla dziennikarzy obywatelskich „Żywe Miasto” zorganizowanym przez portal mmszczecin.pl za jeden z artykułów z cyklu „Ocalić od zapomnienia”, w którym pisała o zapomnianych i zaniedbanych zabytkach Szczecina. W dodatku kulturalnym „Poliartyzm” przy „Wieściach Polickich” pełniła funkcję redaktora naczelnego (2015-2016). Publikowała teksty prasowe również na łamach „Prestiżu. Magazynu Szczecińskiego”, „Wyjątku”, „Pryzmatu Literackiego”, Wieści Polickich” oraz pisała teksty dla „SzczecinBloga”. Prowadzi również bloga pod nazwą „Edis Anonima Art” na temat kultury i literatury, ale porusza sporadycznie inne tematy. Jej utwory poetyckie można znaleźć w „Pegazie Lubuskim”, „Poezji Dzisiaj”, almanachach Korytowskich Nocy Poetów oraz antologii „Przepływający świat słowa”. Wiersze w trzech edycjach Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Józefa Bursewicza „O Złotą Metaforę” znalazły się pośród „wierszy zauważonych”, a w czwartej jej zestaw został wyróżniony. Autorka tomów poezji „Roztańczony atrament” i „(nie) z tej bajki”. Inicjatorka akcji „Przygarnij wiersz – on nie gryzie”, która promowała poezję szczecińskich literatów.