6 sierpnia 2021 Autor Edyta Edis Anonima Rauhut 0

Jerzy Tawłowicz: Gwiezdne jezioro

Spread the love

Jerzy Tawłowicz: Gwiezdne jezioro

Cykl: Blogowa czytelnia literacka

Po krótkiej przerwie zapraszam ponownie do Blogowej czytelni literackiej. Dzięki pani Annie Tawłowicz i Małgorzacie Hrycaj mogę po raz kolejny zaprezentować twórczość poety, Jerzego Tawłowicza. Zachęcam do lektury utworu Gwiezdne jezioro, który zabierze nas na łono natury i w góry. Są jeszcze wakacje, więc taka wycieczka jest nawet wskazana. To też podróż w głąb siebie. Gwiazdy, które są tak obecne w wierszu autora mogą nasuwać na myśl życzenia, pragnienia… w końcu, gdy spada gwiazda, myślimy życzenie. Podobno wtedy się spełniają. Gwiazdy, to też piękno nocnego nieba, piękno, które już za nami, ulotne, bo przecież te – wydające się drobne – ciała niebieskie zgasły. Doceniajmy piękno w swej dobroci, póki go doświadczamy. Ono odbija się w naszych oczach. Życzę miłej i pełnej refleksji lektury.

 

Gwiezdne jezioro

 

jezioro

w środku dnia

gwiazd pełne….

 

uśmiech nad brzegiem

w plecak pakuję na drogę

 

tylko nam do szczęścia

góry wysokiej

tylko ścieżki skalnej trzeba…

 

gdzieś tam wysoko kozłowiec

złotem południa świeci

a tu

nad stawem

oczy twoje w środku dnia

gwiazd pełne…

 

 

Jerzy Tawłowicz (1952 – 2012) – zakopiański poeta, fotografik, literat, artysta plastyk, muzyk, bard, aktor. Przewodnik tatrzański i członek Europejskiego Stowarzyszenia Przewodników Górskich (UMLA). Działacz społeczny i kulturalny, m. in. PTTK, Koła Przewodników Tatrzańskich, Związku Literatów Polskich, Speleoklubu Tatrzańskiego, Związku Podhalan, sędzia narciarski Polskiego Związku Narciarskiego. Autor licznych artykułów, felietonów, fraszek, tekstów poetyckich drukowanych w wielu periodykach, m.in. Podtatrzu (debiut), Dzienniku Polskim, Tygodniku Podhalańskim, Halach i Dziedzinach. Organizator spotkań literackich i wieczorków poetyckich połączonych z muzyką. Nagradzany w licznych konkursach literackich, juror wielu konkursów poetyckich. Zaangażowany w działalność i twórczość grupy teatralnej Scena A2 w Zakopanem, która obecnie nosi jego imię. Uhonorowany tytułem Zasłużony dla kultury podhalańskiej (2002). Autor zbiorów poetyckich: Anielskie pieśni w trawie (1995), Oswajanie żywiołów (1998), Szlifowanie garbu (2003), Serce z widokiem na Giewont (2011), Klucze w niepamięci (2013), Wiersze z zapamięci (2018) oraz zbioru wywiadów Przewodnicy Tatrzańscy (2014).