
Ireneusz Krzysztof Szmidt
Ireneusz Krzysztof Szmidt
Cykl: Ludzie kultury

Fot.: Izabela Ginett.
4 maja 2021 roku zmarł poeta, dramaturg, reżyser, krytyk teatralny oraz literacki i dziennikarz, Ireneusz Krzysztof Szmidt. Urodził się 16 września 1935 roku, w Zgierzu. Absolwent studium teatralnego w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie, filologii polskiej na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz inżynierii lądowej na Politechnice Szczecińskiej. Można o Nim powiedzieć, że był człowiekiem wielu specjalizacji i licznych pasji.
Literacko zadebiutował w 1954 roku na łamach pisma studentów Politechniki Szczecińskiej Razem – był również założycielem tego periodyku. W tym samym roku rozpoczął się jego rozdział szczeciński. Od roku 1958 członek Koła Młodych przy Związku Literatów Polskich Oddziału w Szczecinie. To tam po raz pierwszy jego twórczość znalazła się w książce, a konkretnie na łamach almanachu Szczecin Literacki. Pierwszy jego tom poezji nosi tytuł Kreska na twarzy i wydany został w 1961. Członkiem ZLP został cztery lata później. Ogółem wydał osiem tomików, pozostałe z nich, to: Człowiek ziemia i morze, List z zimy, Tata ma Fiata, Spoza milczenia, Ludzkie pojęcie, Grzeszne rzemiosło – wiersze miłosne z lat 1955-2009, Odpowiedź na pytanie Hamleta. Jak pisze na łamach Kuriera Szczecińskiego Artur Daniel Liskowacki (…) Poezja Ireneusza K. Szmidta nie zyskiwała wielkich pochwał u krytyków, ale była doceniana i przyjmowana życzliwie przez środowisko, a szczególnie młodych odbiorców poezji. Co wykorzystywał z czasem jako przewodnik i mentor młodych piszących – prowadząc różnego rodzaju kluby, spotkania i warsztaty. (…). W latach 1990-1992 pełnił funkcję prezesa szczecińskiego oddziału Związku Literatów Polskich.
W roku 1992 zaczął się dla niego nowy rozdział, przeniósł się do Gorzowa Wielkopolskiego, a w 2004 powołał do życia gorzowski oddział ZLP, któremu przewodniczył do swoich ostatnich dni. Rozwijał tam też swoją działalność dziennikarską. Jednak cofnijmy się nieco w czasie, do roku 1994. Wtedy razem z doktor nauk humanistycznych, dziennikarką i wydawcą, Krystyną Kamińską założył Wydawnictwo Artystyczno-Graficzne Arsenał oraz miesięcznik informacyjno-kulturalny Arsenał Gorzowski. Redagowali wspólnie też czasopismo Lamus. Współtworzyli przewodniki turystyczne czy publikacje okolicznościowe. 2003 rok jest rokiem kolejnej inicjatywy. Ireneusz Krzysztof Szmidt powołał do życia czasopismo literackie Pegaz Lubuski, gdzie publikował niezwykle ciekawe teksty i twórczość literatów, nie tylko gorzowskich.
Ważne miejsce w życiu Poety zajmował teatr. Kierował różnego rodzaju teatrami szkolnymi takimi, jak Zielone Tarcze, Studio Zet, Puls przy Liceum Medycznym w Szczecinie. Kierownik literacki i artystyczny w popularnych szczecińskich kabaretach takich, jak Okaryna, Indyk, czy Wyrodek. Jego fascynacją był zarówno teatr amatorski, jak i profesjonalny. Pisał o nich, współtworzył, analizował, tworzył sztuki teatralne, a nawet zdarzyło mu się reżyserować. Dramaturg. Sztukę Medea, czyli… wystawił w 2000 roku na scenie Teatru Osterwy w Gorzowie. Zajmował się także krytyką teatralną. Zaczynał od publikacji recenzji na łamach Głosu Szczecińskiego. Potem przyszła kolej na następne periodyki: Gazeta Nowa, Ziemia Gorzowska. Satysfakcję dawało mu redagowanie gazetki festiwalowej Ogólnopolskiego Przeglądu Teatrów Małych Form w Szczecinie. Po wyjeździe do Gorzowa pojawiał się na kolejnych edycjach tego wydarzenia, które zostało przekształcone w Kontrapunkt.
Za działalność literacką i kulturalną został wyróżniony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Kawalerskim, Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, Zasłużony Działacz Kultury, dwukrotnie uhonorowany Dyplomem Ministra Kultury i Sztuki. Związek Literatów Polskich przyznał mu również Nagrodę im. Jarosława Iwaszkiewicza za upowszechnianie literatury współczesnej. Uhonorowany również został Medalem Okolicznościowym 70-lecia Związku Literatów Polskich Oddział w Szczecinie. Odszedł człowiek wielkiej pasji, który wiele ofiarował światu polskiej kultury poprzez swoją działalność i twórczość.